Czym zajmuje się optometrysta?

Podczas gdy okulista posiada ukończone studia medyczne oraz dyplom lekarskiej specjalizacji, optymetrystą można zostać, kończąc studia wyższe ze specjalizacją lub studia podyplomowe z optometrii. Sprawdź, czym zajmuje się optometrysta oraz na czym polega przeprowadzane przez niego badanie.

Jaka jest różnica między optometrystą a okulistą?

Okulista diagnozuje i leczy wszelkie choroby oczu oraz przeprowadza zabiegi chirurgiczne w szpitalach, optymetrysta natomiast zajmuje się pacjentami, skarżącymi się na pogorszenie jakości widzenia, mającymi wadę wzroku i potrzebującymi jej korekcji okularami lub soczewkami kontaktowymi. Optymetrysta sam nie diagnozuje choroby, lecz wyłapuje niepokojące sygnały oraz specyficzne symptomy wzrokowe i nieprawidłowości w fizjologii lub anatomii układu wzrokowego, a następnie kieruje badanego do okulisty. Podstawowym badaniem, wykrywającym nieprawidłowości jest badanie optymetryczne. Na czym ono polega?

Na czym polega badanie optometryczne?

Pierwszym etapem badania optometrycznego jest przeprowadzenie z pacjentem wywiadu, mającego na celu sprecyzowanie potrzeb wzrokowych pacjenta, poznanie historii jego widzenia, ogólnego stanu zdrowia oraz noszonej do tej pory korekcji optycznej. Następnie specjalista przeprowadzi badanie ostrości wzroku, czyli oceny jednoocznej i obuocznej ostrości widzenia na dal oraz na bliż wzrokową. Kolejny etap to badanie autorefraktokeratometrem każdego z oczu, podające przybliżony wynik potrzebnej korekcji optycznej oraz ocena przedniego odcinka oka za pomocą biomikroskopu. Dzięki niej weryfikuje się przezierność rogówki, soczewki oraz wykrywa potencjalne nieprawidłowości spojówek oraz powiek.

Badanie optometryczne kończy się subiektywnym pomiarem wady wzroku, mającym na celu dobór korekcji optycznej, ocenę akomodacji, czyli mechanizmu, pozwalającego widzieć wyraźnie w różnych odległościach oraz badaniem widzenia obuocznego. Optometrysta oceni w jego trakcie współpracę między oczami w aspekcie widzenia przestrzennego, ukrytych i jawnych zezów oraz zaburzeń wergencji.

Badanie kończy się diagnozą funkcjonowania wzroku oraz przepisaniem właściwej terapii: okularów, soczewek kontaktowych lub treningu wzrokowego.